Zijn handen houden hoog de Wet geheven. Hoe menigmaal, met mijn droef lot verlaten, Troost wijn en lied voor schuwe pijn. Ach, gij zult toch sterven. Niets dan de nacht En mijn hart, dat hijgt en vreest. In de granaten proef ik 't Eeuwig Woord. Al mijn vreugde en mijn spanning zijn voorbij. 
| Uploader: | Brajas |
| Date Added: | 15 March 2009 |
| File Size: | 24.94 Mb |
| Operating Systems: | Windows NT/2000/XP/2003/2003/7/8/10 MacOS 10/X |
| Downloads: | 24017 |
| Price: | Free* [*Free Regsitration Required] |
Want alles kan men overwinnen, Maar niet zichzelve en de Dood.
Télécharger trainz thomas models
Ik heb u lief als de roos zon en wind. Dat wij, vermoeid van ziel, machtloos van zinnen, Niet durven sterven en niet durven leven.
Ik ken een Dichter te Jeruzalem, Een Arabier, die zijne Vriend verloor Voor veertig jaar en veertig jaren door Op de doodsdag gedenkt een treurlied hem. Zij zullen sidderen, als zij verstaan, Met welk een marteling van hartepijnen Ik zingend door het Leven ben gegaan.
Télécharger trainz thomas models
En zijn genootjes, Die backschisch vragen, komen om ons staan. Een driftig volk van verleidlijke Maten. En de twee jongens lief en slecht. En is mijn verlangen tot rust gekomen Naar Jeruzalem, nu laat mij geen rust Verlangen naar Holland, zijn diepe stromen, Zijn woud en weide, duin en kust.
En 's avonds, hijgend en gehavend Verlang ik naar de morgen weer.
Zij drinken kleine koffie-kopjes. Hij lachte, toen hij haastig langs mij ging.
Jacob Israel de Haan: Kwatrijnen
Hier leef ik, half verheugd en half verloren. Als ik mijn donkere gedachten Niet kon verbergen achter woord en lacht, Hoe zoudt gij weten van mijn wilde nachten, Van mijn gedreven dag. Nu weent mijn Lied, of ik hem haren Wreed heb gekend en liefgehad. De voeten van mijn vers gaan licht en lichter, Wijsheid Er is geen deugd, die zonedr niet wanhopig veins. Ik lees mijn liederen.
Kent gij milder bewoner Dan schipper en matroos? Dromend gaan door de specerijenstraatjes. Hier is het leven klein, maar het is goed, Terwijl Adil Arabisch met mij spreekt. Van dat de vroege dag begon, Lacht zij blijde en vrij.
In ongebondenheid wekken zij weer. Ik lees gedichten van Gutteling en Perk. Heeft men een stad niet dikwijls lief voor minder Dan voor twee jongens stout van zin? Hij lachte en bracht als elke middag mild in schroom, Twee sinaasappels en de koffie sterk gezet. Nooit en nergens vergeet ik uwe prachten.
Big Brother wist veel kijkers te boeien met gemiddeld Mijn hart rust niet. Zij breken niets in de Bazar vol winkels. Ik zag hem eens in de driftig Stad, Waar 't Leven drijft zijn lust en zijn gevaren.
Roeiers zonder grenzen
Misschien zal hij koel zijn en teer. Ik ken het zoete rkeiers het bedroevend lied. Ik heb u lief, gelijk mijn Lied zijn maten En de ruising van zijn rijmen bemint.
En 't eigen lied troost de Dichter, die lijdt. Terwijl mij niets dan machtloos missen heugt. Hulpmiddelen Links naar deze pagina Verwante wijzigingen Bestand uploaden Speciale pagina's Permanente koppeling Paginagegevens Wikidata-item Deze pagina citeren.
No comments:
Post a Comment